Studija Mithata Juge objavljena na arapskom jeziku u Rijadu

Početkom 2021. godine, u izdanju Odsjeka za arapski jezik i književnost pri Univerzitetu Kralj Saud u Rijadu, na arapskom jeziku je objavljena knjiga dr. Mithata Juge, docenta na Odsjeku za arapski jezik pri Islamskom pedagoškom fakultetu Univerziteta u Zenici.

Knjiga zapravo predstavlja u određenoj mjeri dorađeni magistarski rad koji je dr. Jugo odbranio na gore spomenutom Univerzitetu u Kraljevini Saudijskoj Arabiji te svjedoči o njegovom kvalitetu i pozitivnom utisku koji je ostavio i zahvaljujući kojem je od strane nadležnih tijela i službi Univerziteta Kralj Saud preporučen za objavljivanje.

Knjiga pod naslovom Repeticija istokorijenskih formi u Kur'anu (Takrār

iyaġ al-ğa r al-wā id fī al-Qur'ān alKarīm) svojevrsna je semantičko-stilistička studija i broji 460 stranica.

U predgovoru, koji uz uvod i zaključak čini teorijski dio studije, autor izlaže najznačajnije odlike kur'anskog teksta te stilitička sredstva i načine argumentovanja u Kur'anu. Prvo poglavlje je dio studije u kojem se tretiraju vrste ponavljanja (repeticije) u različitim diskursima, s posebnim osvrtom na ponavljanje formi istog korijena, kao i najznačajnija područja u kojima ponavljanje vrši svoju formalnu i semantičku funkciju, dok je drugo poglavlje rezervisano za teorijsko razmatranje koncepta ponavljanja formi istog korijena te njegovih sintaksičkih obrazaca i formi.

U trećem poglavlju koje predstavlja praktični dio ove studije dat je pregled obrazaca i formi ponavljanja istog korijena te je izvršena njihova analiza u skladu s mehanizmima analize diskursa s ciljem otkrivanja njihove formalne i semantičke materijalizacije u tekstu Kur'ana.

U zaključku su sumarno pobrojani rezultati istraživanja, opći i posebni,a na zadnjim stranicama knjige je navedeno preko 200 izvora iz literature kojom se autor koristio tokom istraživanja i pisanja ovog djela, odnosno svog magistarskog rada.

Kao što se vidi i iz samog naslova, studija se zasniva na tekstu Kur'ana koji, pored toga što sadrži uputu i učenje o monoteizmu, predstavlja najznačajniji izvor za proučavanje arapskih jezičkih pitanja. Među tim pitanjima je i ponavljanje koje se smatra jednim od najvažnijih sredstava na kojima se razvija kur'anska argumentacija.

Ponavljanje se u Kur'anu i drugim diskursima pojavljuje u različitim oblicima i formama, od onih koje podrazumijevaju, kako autor kaže, ponavljanje slova, preko onih koje predstavljaju ponavljanje izraza, do onih koje sadrže ponavljanje čitavih sintaksičkih konstrukcija.

Kada je u pitanju ponavljanje formi i oblika istog korijena, nastavlja autor, postoje njegovi brojni obrasci koji su različito zastupljeni u kur'anskim ajetima. Tako je najfrekventniji obrazac onaj koji čine regens i apsolutni objekt ( āmil + maf ūl mu laq), zatim onaj koji se sastoji od glagola i participa aktivnog (fi l + fā il), potom obrazac koji čine imenica i atribut (mawwūf + wifa), glagol i direktni glagolski objekt (fiwl + mafwūl bihī), itd. Fenomen takve zastupljenosti u Kur'anu, zaključuje autor, predstavlja istaknutu stilističku karakteristiku na strukturalnom i semantičkom nivou. On ostvaruje kompaktnost kur'anskog teksta u strukturalnom smislu, svojom fonetskom (akustičkom) usklađenošću i harmonijom utiče i na način na koji ljudi doživljavaju učenje Kur'ana te izražava ono što se drugim izražajnim sredstvima u kur'anskom kontekstu ne može postići, dok su najistaknutiji semantički efekti koji se njime postižu intenzitet, pojačanje, naglašavanje, uopćavanje, itd.

Imajući u vidu renomiranost Univerziteta Kralj Saud u Rijadu, nema mjesta dvojbi da je objavljivanjem ovog djela u njegovom izdanju odato priznanje, na prvom mjestu, samom autoru, ali i cjelokupnoj bosanskohercegovačkoj arabistici.